Ἰσχυρό ἀνάχωμα

  Γιά πόσα ἄραγε νά θρηνήσουμε φέ­τος στήν πατρίδα μας; Ἀπό τή μιά οἱ φωτιές πού κατέκαψαν τή χώρα. Ἀπό τήν ἄλλη οἱ πλημμύρες καί τό δράμα πού βι­ώνουν χιλιάδες συμπατριῶτες μας. Καί τέλος, -ἄραγε ὑπάρχει τέλος;- ἡ δια­φθο­ρά γυμνῇ τῇ κεφαλῇ νά συγκεντρώνει τά χειροκροτήματα δεκάδων χιλιάδων ἀν­θρώπων πού -τό λιγότερο- «συνευδοκοῦν» στήν ἀκολασία. Καί ἡ παρουσιά­στρια στά μέσα ἐνημέρωσης νά βλέπει σάν κάτι «φρέσκο» ἀνθρώπους ἴδιου φύ­λου ὡς ζευγάρι στό πλατώ μ’ ἕναν σκύλο ἀγκαλιά.
  Καί οἱ πιστοί; Πῶς πρέπει νά ἐνεργήσουμε; Ἐπίκαιρη ὅσο ποτέ ἡ προτροπή τῆς Ἀποκαλύψεως: «Ὁ ῥυπαρὸς ῥυπα­ρευ­θήτω ἔτι… καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι» (22,11). Τό ἰσχυρότερο ἀνάχωμα σ’ αὐτό τό «τσουνάμι» εἶναι ὁ προσωπικός μας ἁγιασμός.

 

«Ὡμοιώθη τοῖς κτήνεσι…»

  «Kαὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆ­κε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀ­νοή­τοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς» (Ψα 48,13).
  Εἶναι γνωστός ὁ στίχος ἀπό τούς Ψαλ­μούς, πού περιγράφει τήν κατάντια τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν παραδίνεται στήν ἁμαρτία. Ἡ συμπεριφορά του τότε εἶναι ἀνάλογη αὐτῆς τῶν ζώων. Ὅλοι ὅμως θεω­ρούσαμε ὅτι τό χωρίο αὐτό ἔχει μεταφορική σημασία. Κι ὅμως, στήν ἐποχή μας, ἐποχή ἀνάπτυξης καί προόδου, ἀπέκτησε καί κυριολεκτική ἔννοια.
  Χίλιοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖ­­οι αὐτοπροσδιορίζονται ὡς σκύλοι, συ­γκεντρώθηκαν στόν σιδηροδρομικό σταθ­μό τοῦ Βερολίνου, ἐπικοινωνώντας μετα­ξύ τους μόνο μέ γαβγίσματα καί ἀλυχτί­σμα­τα. Ὁ ψαλ­μω­δός ἐπαληθεύεται 3.000 σχεδόν χρόνια μετά.
  Ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται μάλιστα, ἀνάλογα φαινόμενα θά πολλαπλασιαστοῦν στό μέλλον, ἀφοῦ ἡ πολιτισμένη ἐποχή μας δίνει μεγαλύτερη σημασία στά ζῶα ἀπό ὅ,τι στούς ἀνθρώπους. Θεωρεῖ ἐπίσης φυσιολογικό νά ἐπιλέγει ὁ καθένας νά προσδιορίζεται ὄχι μόνο μέ ὅποιο φύλο θέλει, ἄσχετα ἄν γεννήθηκε ἄνδρας ἤ γυναίκα, ἀλλά μέ ὅ,τι θέλει.

 

Στό χέρι τῶν γονιῶν!

  Ἡ Unesco (ὁ ὀργανισμός ἐκπαίδευσης, ἐπιστήμης καί πολιτισμοῦ τῶν Ἡ­νωμένων Ἐθνῶν), μέ βάση στοιχεῖα πού ἀποδεικνύουν τόν ἀρνητικό ρόλο τῶν κινητῶν τηλεφώνων στίς σχολικές ἐπιδόσεις τῶν μαθητῶν, ἔκανε ἔκκληση στά σχολεῖα ἀνά τόν κόσμο νά ἀπαγορεύσουν τά κινητά τηλέφωνα σέ ὅλες τίς τάξεις. Μ’ αὐτή τήν ἀφορμή στήν ἰρλαν­- δική πό­λη Greystones οἱ μητέρες ἀνέλαβαν πρω­τοβουλία, ἕνωσαν τίς δυνάμεις τους καί ἀποφάσισαν νά μήν ἀγοράσουν στά παιδιά τους smartphone μέχρι νά διαβοῦν τό κατώφλι τοῦ Γυμνασίου. Τήν ἀπόφαση αὐτή στήριξαν οἱ Σύλλογοι Γονέων καί Κηδεμόνων τῶν Σχολείων καί ἀκολούθησαν οἱ Δημοτικές Ἀρχές τῆς πόλης. Στήν πόλη Greystones ἀπαγορεύεται πλέον τό κινητό σέ παιδιά ἀπό 3 ἕως 12 ἐτῶν!
  Μακάρι νά ὑπάρξουν ἀνάλογες προοδευτικές πρωτοβουλίες καί στήν πατρί­δα μας, ἡ ὁποία, ὅπως καί ἄλλες εὐρω­­παϊκές χῶρες, βλέπει τούς νέους της νά βυθίζονται στήν ὀθόνη καί νά χάνουν τήν ἀληθινή ζωή μέσα ἀπό τά χέρια τους.

 

Ἐθνική ἀπογραφή στήν Ἀλβανία

  Μέ ἕνα πολύ συγκινητικό βίντεο πού μᾶς γεμίζει ἐλπίδα γιά τόν καταπιεσμένο Ἑλληνισμό τῆς Βορείου Ἠπείρου, τά Ἑλληνόπουλα τῆς νέας γενιᾶς φωνά­ζουν περήφανα τό σύνθημα «Εἶμαι Ἕλ­ληνας», προσκαλώντας ὅλους τούς Ἕλ­ληνες Βο­­ρειοηπειρῶτες νά συμμετά­σχουν στήν Ἐθνική ἀπογραφή τῆς Ἀλ­βανίας, ὥστε νά δώσουν τό δημογρα­φι­κό στίγμα τους.
  Κόντρα στήν ἐκστρατεία ἀνθελ­λη­νι­σμοῦ στή Βόρειο Ἤπειρο πού προω­θεῖ­ται ἀπό τήν ἀλβανική κυβέρνηση, ἡ νε­ο­λαία τῆς Ὁμογένειας δηλώνει παροῦ­σα καί περήφανη γιά τήν ἑλληνορθόδοξη ταυτότητά της καί τήν ἑλληνική γλώσσα της. «Στήν παροῦσα ἀπογραφή μᾶς δί­νεται ἡ ἱστορική εὐκαιρία νά δηλώ­σουμε ἐλεύθερα τήν Ἑλληνική ἐθνική κατα­γω­γή μας, τήν Ἑλληνική μητρική μας γλώσ­σα καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας. Συμ­μετέ­χουμε δυναμικά!», ἀναφέρει ἡ ἀνάρ­τηση τῆς ἱστοσελίδας Himara.gr, πού ἔχει σκο­πό νά παροτρύνει τούς Ἕλλη­νες νά ἀ­πο­γραφοῦν.

 

Δέν χρειάζονται πιά «Κασσάνδρες»

  Σέ ὅλους τούς λαούς καί σέ ὅλες τίς φάσεις τῆς ἱστορίας ὑπάρχουν οἱ «Κασ­σάνδρες», πού τό μόνο πού βλέπουν μπροστά τους εἶναι οἱ μελλούμενες συμ­φορές. Γι’ αὐτό καί γίνονται συνήθως τά πιό ἀνεπιθύμητα πρόσωπα. Στήν ἐ­ποχή μας ὡστόσο δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό «Κασσάνδρες» νά «προφητεύσουν» τό ζοφερό μέλλον τῆς κοινωνίας μας. Τά γεγονότα εἶναι πιό πειστικά ἀπό ὁποιεσ­δήποτε προβλέψεις: Μόνο τόν Σεπτέμ­βριο καθημερινά περνοῦσαν ἀπό τά γρα­φεῖα τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας κα­τά μέ­σον ὅρο 45 ἀνήλικοι μέ συνηθέ­στε­ρο κα­τηγορητήριο ληστεῖες ἤ συμμετοχή στή διακίνηση ναρκωτικῶν. Ὅταν ὅ,τι πιό ἀ­θῶο διαθέτει ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἡ παι­δι­κότητα, ἔχει δηλητηριαστεῖ ἀπό ἕνα συνονθύλευμα κακίας, ἐκδικητι­κό­τη­τας, βίας καί ποικίλης διαφθορᾶς πού ἐκφρά­ζεται μέ ἐγκληματικές ἐνέργειες, δέν σοῦ χρει­άζονται «προφῆτες».
  Αὐτό πού χρει­άζεται εἶναι νά φρενά­ρουμε τήν κατρα­κύλα μας στή λεωφόρο τῆς ἀπιστίας καί τῆς προσωπικῆς μας δια­φθορᾶς καί νά τολμήσουμε νά κάνου­με στροφή 180ο, μήπως καί δοῦμε Θεοῦ πρόσωπο!